De Jesus Christus huet all dës Viraussoen erfëllt, mee firwat sollt den Doud vun enger Persoun, déi als Kriminell virun zweedausend Joer gekräizegt gouf, iergend eng Bedeitung fir ons haut hunn? D’Bibel weist op ee gëttleche Plang hannert deem Ganzen hin an d’historesch Fakten hunn eng éiweg Bedeitung. Siwen Haaptwierder hëllefen eis de Plang vu Gott ze verstoen:

ONSCHOLD

De Jesus huet den Doud net verdéngt. Hien huet säi Liewe ouni Sënn gefouert. Hie selwer huet dëst gesot an huet seng Jénger dozou opgefuerdert fir et unzëerkennen.

• “Wie vun iech ka beweisen, datt ech sënnegen? Wann ech d’Wourecht soen, firwat vertraut dir mir dann net?” (Jean 8,46 BFL)
• “Wann dir meng Geboter anhaalt, da bleift dir a menger Léift, esou wéi ech mengem Papp seng Geboter agehalen hunn an a senger Léift bleiwen.” (Jean 15,10 BFL)

D’Männer, déi him am nooste stoungen, hunn et gesot:

• Den Apostel Pol am 2. Korinther 5,21 (BFL): “Hien huet deen, dee keng Sënn kannt huet, fir eis zur Sënn gemaach, fir datt mir duerch hien d’Gerechtegkeet vu Gott kënne ginn.”
• Den Apostel Péitrus am 1. Péitrus 2,22 (BFL): “Hien huet keng Sënn begaangen, nach gouf Bedruch a sengem Mond fonnt.”
• Den Apostel Jean am 1. Jean 3,5 (BFL): “Dir wësst, datt hien erschéngen ass, fir eis Sënnen ewechzehuelen. An him gëtt et keng Sënn.”

De Jesus war vis-à-vis vun den Ukloen, déi vun de jüdesche Leeder géint hie bruecht gi sinn an déi ënnert anerem Gotteslästerung a Widderstand géigeniwwer dem Staat mat abegraff hunn, onschëlleg. De Judas, deen de Jesus verroden hat, huet et selwer éier hien sech d’Liewe geholl hat, gesot. “Ech hu gesënnegt, well ech en onschëllege Mann dem Doud ausgeliwwert hunn.” (Mattias 27,4 BFL)

D’Fra vum Pilatus huet et gesot, éier de Jesus viru Geriicht stoung. “Wéi de Pilatus um Riichterstull souz, huet seng Fra him e Message schécke gelooss, dee sot: “Looss d’Hänn vun dësem onschëllege Mann. Ech hunn haut an engem Dram wéinst senger schrecklech gelidden.”” (Mattias 27,19 BFL)

De Pilatus huet et festgestallt an huet et während sengem Prozess gesot. “Wéi de Pilatus gesinn huet, datt hien näischt erreeche géif, mee datt éischter e Krawall lassgoe géif, huet hie Waasser geholl a seng Hänn virum Vollek gewäsch. “Ech sinn onschëlleg um Blutt vun dësem Gerechten! Dat ass är Saach!” (Mattias 27,24 cf. Jean 18,38; 19,4-6 BFL)

Den Déif, dee Bouss gemaach huet an sech ëmgekéiert huet um Kräiz nieft dem Jesus, huet et gesot. “Eis Strof ass gerecht, well mir kréien dat, wat mir fir eis Dote verdéngt hunn. Mee dëse Mann huet näischt Falsches gemaach.” (Luc 23,41 BFL)

De réimeschen Zaldot, deen der Kräizegung nogekuckt huet, huet et gesot. “Wéi de réimeschen Offizéier an déi, déi mat him de Jesus bewaacht hunn, d’Äerdbiewen an dat, wat geschitt ass, gesinn hunn, krute si et mat der Angscht ze dinn; Si soten: “Dee war wierklech de Jong vu Gott!” (Mattias 27,54 BFL)

KRÄIZEGUNG

ERSATZ

De Jesus wollt säi Liewen als een Ersatz fir schëlleg Mënschen hierginn. Hien ass als Ersatz fir Sënner, déi den Doud fir hir eege Rebellioun géint Gott verdéngt haten, gestuerwen.

• "“Dir bedenkt net, datt et an eisem Interessi ass, wa just en eenzele Mann fir d’ganzt Vollek stierft, wéi datt d’ganz Natioun zerstéiert géif ginn.” Dat huet hien awer net vu sech aus gesot, mee well hien dat Joer den Haaptpriister war, huet hie prophezeit, datt de Jesus fir déi ganz jüddesch Natioun stierwe géif." (Jean 11,50-51 BFL)
• “Hien huet deen, dee keng Sënn kannt huet, fir eis zur Sënn gemaach, fir datt mir duerch hien d’Gerechtegkeet vu Gott kënne ginn.” (2. Korinther 5,21 BFL)
• “Christus huet eis vum Fluch, deen duerch d’Gesetz gesprach gou, erléist, andeems hie fir eis zum Fluch gouf. Et steet nämlech geschriwwen: “Jiddereen, deen um Holz hänkt, ass verflucht.”” (Galater 3,13 BFL)
• “Hien huet sech wéinst eiser hierginn, fir eis vun all Gesetzlosegkeet ze erléisen a fir e Vollek ze rengegen, dat hie fir sech selwer auserwielt huet, an dat äifreg ass, gutt Doten ze maachen.” (Titus 2,14BFL)
• “Christus huet nämlech eemol wéinst de Sënne gelidden, de Gerechte fir déi Ongerecht, fir iech bei Gott ze bréngen. Am Läif gouf hien ëmbruecht, duerch de Geescht gouf hien awer lieweg gemaach.” (1. Péitrus 3,18 BFL)

De Papp huet de Jesus net dozou gedrängt d’Péng vum Kräiz op sech ze huelen. Mä Jesus huet se fräiwëlleg aus Léift op sech geholl.

• “Aus dësem Grond huet de Papp mech gär: Ech gi mäi Liewen hier, fir et nees zeréckzehuelen. Keen hëlt mir et ewech, ech ginn et fräiwëlleg. Ech hunn d’Muecht, et hierzeginn an ech hunn d’Muecht, et nees zeréckzehuelen. Dësen Uerder krut ech vu mengem Papp” (Jean 10,17-18 BFL)

D’OPERSTÉIUNG

Dem Jesus seng kierperlech Operstéiung vun den Doudege beweist, datt säi Wierk fäerdeg a genuch war. Säin Doud ass ee fir allemol geschitt. Et ass ni widderholl ginn oder op iergend enger Manéier weidergefouert ginn.

• “Hie brauch net Dag fir Dag Affer ze bréngen, esou wéi d’Haaptpriister Affer brénge musse fir d’éischt fir hir eege Sënnen an da fir d’Sënne vum Vollek. Hien huet dat ee fir alle Mol gemaach, wéi hie sech selwer geaffert huet.” (Hebräer 7,27 BFL)
• “(De Messias) goung ee fir alle Mol an déi allerhellegst Plaz eran. Hien huet dat net duerch d’Blutt vu Geessebéck oder Kaalwer gemaach, mee duerch säin eegent Blutt, nodeems hien eng éiweg Erléisung geséchert hat.” (Hebräer 9,12 BFL)
• “Esou wéi et de Mënsche bestëmmt ass, fir eemol ze stierwen an duerno geriicht ze ginn, esou gouf och de Messias eemol geaffert, fir d’Sënne vu villen op sech ze huelen.” (Hebräer 9,27-28 BFL)

Seng Operstéiung vun den Doudege beweist, datt säin Doud genuch war.

• “Ech hunn iech nämlech un éischter Plaz dat weiderginn, wat ech empfaangen hunn: Christus ass laut der Schrëft fir eis Sënne gestuerwen, hie gouf begruewen a laut der Schrëft um drëtten Dag vun den Doudegen operwächt. Duerno gouf hie vum Kefas gesinn an du vun deenen Zwielef. Hie gouf duerno vu méi wéi fënnefhonnert Geschwëster zugläich gesinn. Vun deene liewen déi meescht nach, mee verschiddener si scho gestuerwen. Du gouf hie vum Jacques gesinn an duerno vun all den Apostelen. Fir d’allerlescht ass hie mir erschéngen, esou wéi engem; deen ze spéit gebuer gouf.” (1. Korinther 15,3-8 BFL)
• “De Jesus gouf wéinst eisen Iwwertriedungen ausgeliwwert a gouf operwächt, fir eis gerecht ze maachen.” (Réimer 4,25 BFL)

ZEFRIDDESTELLEND

Dem Jesus säin Doud huet engem hellege Gott seng Roserei iwwert eis Sënn zefridde gestallt. Säin Doud huet Gottes Gerechtegkeet ee fir allemol zefriddegestallt. Ni méi muss ee fir seng Sënn viru Gottes Geriicht trieden an den Eiwegen Doud erliewen.

• “Meng Kanner, ech schreiwen iech dat alles, fir datt dir net sënnegt. Wann awer ee sënnegt, dann hu mir e Begleeder beim Papp: de Jesus Christus, de Gerechten. Hien ass d’Boussaffer fir eis Sënnen, awer net nëmmen fir eis Sënnen, mee och fir déi vun der ganzer Welt. (1. Jean 2,1-2 BFL)
• “Dat hei ass d’Léift: net datt mir Gott gär haten, mee datt hien eis gär hat a säi Jong als Affer geschéckt huet, fir fir eis Sënnen ze béissen.” (1. Jean 4,10 BFL)

ERLÉISUNG

Dem Jesus säin Doud huet de ganze Präis, dee verlaangt gouf fir eis vun der Schold vun eiser Sënn ze befreien, bezuelt. Sënner si Prisonéier vun der Sënn an hire Konsequenzen. Dem Jesus säin Doud an Operstéiung si genuch Loun fir eis vun der Strof vun der Sënn ze befreien.

• “Hien huet sech wéinst eiser hierginn, fir eis vun all Gesetzlosegkeet ze erléisen a fir e Vollek ze rengegen, dat hie fir sech selwer auserwielt huet, an dat äifreg ass, gutt Doten ze maachen.” (Titus 2,14 BFL)
• “Sidd iech bewosst, datt dir net mat vergängleche Saachen, esou wéi Sëlwer oder Gold, vun ärem sënnlose Behuelen, dat dir vun äre Virfuere geierft hutt, erléist gi sidd, mee duerch dat wäertvollt Blutt vu Christus, dee wéi e Lamm ouni Feeler a Flecken ass.” (1. Péitruss 1,18-19 BFL)

VERSÉINUNG

Dem Jesus säin Doud huet Feinden et erméiglecht Frënn ze ginn. Duerch eis Sënn gouf d’Bezéiung zu Gott gebrach a mir goufe Feinde vu Gott. Mir ware Feinde well mir dat Ongerecht iwwert dat Gerechtegkeet gesaat hunn an esou géint Gott rebelléiert hunn. Mee Jesus huet de Fridden zwësche Mënsch a Gott bruecht.

“Wa mir mat him duerch den Doud vu sengem Jong versöhnt goufen, wéi mir nach Feinde vu Gott waren, ëm wéi vill méi gi mir, nodeems mir elo versöhnt goufen, duerch säi Liewe gerett!” (Réimer 5,10 BFL)

“Et war duerch Christus, datt Gott d’Welt mat sech selwer versöhnt huet, andeems hien de Mënschen hir Iwwertriedungen net ugerechent huet an eis d’Botschaft vun der Versönung uvertraut huet.” (2. Korinther 5,19 BFL)